Kościół pw. Marii Magdaleny w Pilichowie

Wśród mazowieckich pól

Gdy w 1400 roku z fundacji Ścibora z Sochocina erygowano parafię w Pilichowie, jej patronką została św. Dorota. To trzeci budynek kościelny wzniesiony w tym miejscu – pierwszy prawdopodobnie uległ zniszczeniu, a drugi doszczętnie spłonął na początku XVIII wieku. Obecny kościół powstał w 1719 roku. W trakcie jego przebudowy nadano mu nową patronkę – św. Marię Magdalenę. Niestety kolejny pożar strawił plebanię i dużą część kościoła w 1870 roku. Od tego czasu Pilichowo jest obsługiwane przez księży z Bulkowa, ale zachowało status samodzielnej parafii. Kościół wznosi się wśród pól, z dala od wiejskich zabudowań. Wkoło rosną okazałe kasztanowce.

Charakterystycznie oszalowany i olistwowany z zewnątrz budynek świątyni składa się z jednonawowego korpusu, prezbiterium oraz dwóch krucht i zakrystii. Dach wieńczy ciekawa neogotycka wieża na sygnaturkę zakończona iglastym hełmem, która nadaje skromnej budowli nieco dostojeństwa. Przed świątynią w obwodzie ogrodzenia stoi arkadowa dzwonnica z XIX wieku. W czasie wojny Niemcy zarekwirowali jeden z dzwonów, którego nigdy nie udało się odzyskać. Na początku XXI wieku na jego miejsce zakupiono nowy, poświęcony Janowi Pawłowi II. Drugi z dzwonów – Wojciech – przetrwał ciężkie wojenne czasy dzięki zaangażowaniu parafian, którzy ukryli go przed Niemcami.

Świątynia w swym jednonawowym wnętrzu skrywa przepiękny, bogato zdobiony barokowy ołtarz z kręconymi kolumnami i aniołkami. W polu głównym ołtarza znajduje się umieszczony na zasłonie obraz Matki Boskiej Częstochowskiej z 1910 roku. Równie ciekawe są barokowe ołtarze boczne (w jednym z nich znalazł miejsce wizerunek patronki kościoła – św. Marii Magdaleny) oraz chrzcielnica, pochodząca z pierwszej połowy XVIII wieku. Chór wsparty na dwóch słupach dźwiga neogotycki prospekt organowy.