POLSKI 
KONTRAST 
Cudowny obraz w Świętym Miejscu
Według legendy krążącej po okolicznych miejscowościach, w koronie lipy we wsi Bartny Borek, trzem dziewczynkom – pastuszkom, objawiła się Matka Boska. W pobliżu znajdowała się studnia, której woda po tym wydarzeniu zyskała cudowną, uzdrawiającą moc. W miejscu objawienia, zwanym od tych wydarzeń Świętym Miejscem, ludzie zbudowali kapliczkę, gdzie zanosili swoje prośby do Matki Bożej. Był rok 1700. Do cudownego miejsca licznie zaczęli przybywać pielgrzymi. Trwało to kilkadziesiąt lat. Sława tego miejsca była coraz szersza. Pewnego dnia jednak woda straciła swoje cudowne właściwości. Wszystko przez wyrodną matkę, która utopiła w studni swoje dziecko.
Na początku XX wieku w miejscu objawień zbudowano drewniany kościół. Powstał on z przebudowy niewielkiej kaplicy pochodzącej z początku XIX w. Jest to kościół jednonawowy o konstrukcji zrębowej, oszalowany. Dach nakryty został blachą, z ośmioboczną wieżyczką na sygnaturkę. W trakcie I wojny światowej kościół został uszkodzony. Zniszczenia usunięto w latach 50-tych ub. wieku, wtedy też rozbudowano go o prezbiterium i kaplice.
Wnętrze świątyni surowe, drewniane, obite boazerią. Duże wrażenie robi sklepienie, zwane pozornym kolebkowym. Nadaje świątyni pięknej perspektywy. W neobarokowym ołtarzu głównym odnajdziemy, słynący łaskami obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, stylizowanej na ludowo, zwanej Matką Boską Bartnicką. Obraz pochodzi z XVIII w. Ambona neobarokowa z XIX w. Od frontu chór muzyczny wsparty na dwóch słupach z neobarokowym prospektem organowym
Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica i murowana kapliczka w formie rotundy z XVIII w. Według tradycji została wzniesiona w miejscu objawień Matki Bożej. Wokół kościoła znajdują się wybudowane z kamienia polnego stacje drogi krzyżowej. Święte Miejsce, czyli dawniej Bartny Borek, to jedna z najmniejszych polskich wsi. Mieszka tu zaledwie kilkanaście osób. Parafia została erygowana 12 września 1908 r. za pośrednictwem biskupa Juliana Nowowiejskiego.
