Kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Sarnakach

W cieniu nowej świątyni

Mieszkańcy okolicy wiedzą o licznych cudach, związanych z umieszczonym tu obrazem Matki Boskiej Szkaplerznej. Od 1657 roku słynie z uzdrowień, o których przypominają m.in. zawieszone obok obrazu wota, przyniesione tu w podzięce za cudowne łaski. Pierwszy kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Sarnakach powstał prawdopodobnie około 1430 roku (data związana z erygowaniem parafii). Obecny, ustawiony po przeciwnej niż pierwotnie stronie drogi, wybudowany został w 1816 roku z fundacji starosty sulejowskiego i przyłuckiego, hrabiego Stanisława Ossolińskiego. Z powodu niezbyt starannego wykonania był kilkakrotnie przebudowywany i udoskonalany.

Pomalowany na zielono zabytkowy kościół stoi obecnie w cieniu budowanej tu potężnych rozmiarów świątyni. Z zewnątrz wygląda dość „zwyczajnie”, ma prostą konstrukcję, a schody prowadzą wprost do wnętrza nawy głównej.

W środku  zobaczymy przykłady malarstwa sakralnego z przełomu  XVII i XVIII wieku –  w ołtarzu bocznym to m.in. wizerunki św. Antoniego Padewskiego i św. Wawrzyńca. W ołtarzu głównym znajduje się obraz „Ukrzyżowanie Chrystusa” z 1819 roku.

Cudowny obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w srebrnej sukience, pochodzący z XVII wieku, znajduje się w ołtarzu bocznym po lewej stronie świątyni. Jego historia mówi, że “… po zamordowaniu św. Andrzeja Boboli w Janowie Poleskim Kozacy zamordowali ks. Wojciecha Prusa. Wtedy „morowe” powietrze padło na Sarnaki. Zachorował także ówczesny proboszcz Stanisław Rosochacki. Kiedy przyszedł pod obraz Matki Boskiej, modli się i zostaje uzdrowiony. Od tego czasu są opisy cudów, uzdrowień, dzieci i dorosłych” – opowiada kościelny. Obraz otaczają dziękczynne wota.

Co ciekawe, nieprzerwanie od roku 1670, prowadzona jest Księga Bractwa Szkaplerza Świętego przy cudownym obrazie. W jego szeregi wstępują coraz to nowi członkowie. Na miejscu można nabyć szkaplerz i poświęcić.

Wystarczy skierować się do wyjścia, by zobaczyć rozciągnięty nad całą szerokością kruchty chór muzyczny z rokokowym prospektem organowym z połowy XVIII w. Dominuje on w tej części kościoła. Zabytkowe w Sarnakach są również cmentarz i plebania.

W sarnackiej parafii świętuje się dwa odpusty – w pierwszą niedzielę po 8 maja na św. Stanisława oraz na Przemienienie Pańskie, w pierwszą niedzielę po 6 sierpnia. Od niedawna organizowane są również dożynki parafialno-gminne, które najczęściej mają miejsce w pierwszą niedzielę września. Przed mszą o godz. 11.30 odbywa się prezentacja wieńców z każdej z 15 wsi wchodzących w skład parafii. Reprezentantki każdego sołectwa pieką chleby, które są niesione w procesji eucharystycznej, a następnie dzielą się nimi wszyscy, którzy uczestniczą w wydarzeniu. Po części kościelnej wszyscy spotykają się na placu za dzwonnicą, gdzie każda miejscowość prezentuje przygotowane specjały, przygrywa lokalny zespół, są wspólne śpiewy i tańce. Działalność parafii w Sarnakach świadczy o żywym zaangażowaniu tutejszych księży w życie społeczności i chęci wspólnego świętowania – w ramach działań „około-kościelnych”. Jaka z kolei będzie przyszłość starego drewnianego kościoła po wybudowaniu nowego – nie wiadomo. Potrzebne są fundusze na remont.