Kosciół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika wraz z dzwonnicą w Sokołowie

Niewiele brakowało, a kościół nie doczekałby do naszych czasów. W czasie II wojny światowej Niemcy zgromadzili w nim mieszkańców Sokołowa i zamierzali spalić ich żywcem – od śmierci uratował ich atak oddziału Armii Krajowej. W lewej nawie kościoła pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Sokołowie, stoi dziewiętnastowieczny ołtarz z obrazem Przemienienia Pańskiego pochodzącym z tego samego okresu. Do dziś jest w nim dziura po kuli, kiedy to do obrazu strzelił niemiecki żołnierz.

Parafia pod wezwaniem św. Anny została erygowana w 1405 roku. Obecny kościół ufundowany w 1535 roku posiada konstrukcję zrębową, a do budowy posłużył modrzew. Co ciekawe, w latach 1721 – 1918 przy parafii istniał szpital dla ubogich.

W 1975 roku kościół podniesiono i wykonano pod nim podmurówkę. Z boku kościoła dobudowane zostały dwie zakrystie. Wnętrze jest trójnawowe, a strop płaski pokryty został ciekawą polichromią. Ołtarz główny pochodzi z połowy XVII wieku. W jego wnętrzu znajduje się obraz Ukrzyżowanego Chrystusa Pana. Rzeźby w ołtarzu przedstawiają św. Kazimierza i św. Zygmunta.

Lewy ołtarz boczny w prezbiterium wykonany został w stylu barokowym. Pierwotnie umieszczony był w nim obraz Rodziny Maryi, który obecnie wisi pod chórem muzycznym. Jego miejsce zajął w 1934 r. wizerunek Świętego Serca Jezusowego, który z kolei przewieszono na ścianę boczną, by móc umieścić w ołtarzu obraz św. Jana Pawła II. Prawy ołtarz boczny w prezbiterium również został wykonany w stylu barokowym.

W lewej nawie bocznej ustawiony jest dziwiętnastowieczny ołtarz. Z tego samego okresu pochodzi znajdujący się w prawej nawie ołtarz poświęcony św. Antoniemu. W kościele zobaczymy również piękną, barokową ambonę. Z ciekawszych zabytków należy wymienić jeszcze barokową drewnianą chrzcielnicę z XVII wieku z figurą aniołka oraz barokowy fotel.

Przed kościołem znajdują się resztki cmentarza przykościelnego. Zachowały się tu nagrobki miejscowych dziedziców z XIX wieku oraz zbiorowa mogiła przy dzwonnicy, a także osiemnastowieczna płyta nagrobna Dobińskich. Umieszczone na niej epitafium opowiada o bohaterskich czynach Jana obrońcy Chocimia i Macieja obrońcy Zbaraża.