Kościół pw. św. Stanisława Biskupa w Sarbiewie wraz z dzwonnicą

Na początku XIX wieku kościół był tak zniszczony, że ówczesny proboszcz sprzedał część naczyń liturgicznych, żeby zgromadzić pieniądze na przeprowadzenie remontu. Od tego czasu kościół w Sarbiewie omijały wojny i przebudowy, dzięki czemu świątynia dotrwała do naszych czasów w formie właściwie niezmienionej. Jedynie w pierwszych latach XX wieku dobudowana została południowa kruchta, a kościół podniesiono na podmurówce.

Parafia Sarbiewo powstała prawdopodobnie w XIII wieku. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z roku 1411. Dokumenty wizytacyjne z 1693 roku podają, że ówczesny kościół był drewniany, pod wezwaniem św. Stanisława i konsekrowany w 1522 roku. Świątynia w Sarbiewie to rzadko spotykany obiekt sakralny, w którym nie tylko prezbiterium, ale również nawa jest zamknięta trzema bokami ośmioboku. Jedyną podobną świątynię drewnianą na Mazowszu zobaczyć można tylko Grzebsku.

Warto w tym miejscu wspomnieć, że w Sarbiewie w 1595 roku przyszedł na świat kaznodzieja króla Władysława IV Wazy – Maciej Kazimierz Sarbiewski. Ten czołowy poeta epoki baroku otrzymał z rąk papieża Urbana VIII odpowiednik dzisiejszej literackiej nagrody nobla – „laur poetycki”, uznawany wówczas za najważniejszą nagrodę poetycką na świecie. We wnętrzu kościoła, pod chórem muzycznym znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona Sarbiewskiemu.

Bryłę świątyni wyróżnia zróżnicowany dach dwukalenicowy – jest pięciopołaciowy nad nawą, a czteropołaciowy nad prezbiterium. Nad kruchtami dachy są dwuspadowe, natomiast nad zakrystią pulpitowy. Na kalenicy nad nawą góruje ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę, zwieńczona hełmem z latarnią.

Neobarokowy ołtarz główny jest znacznie młodszy niż kościół. Pochodzi on z początków XX wieku, jednak do jego wyposażenia użyto późnobarokowych elementów z połowy XVIII wieku – są to m.in. rzeźby aniołków na odcinkach gzymsu oraz świętych Stanisława i Mikołaja po bokach. W polu głównym zobaczymy obraz Matki Boskiej Śnieżnej z początku XVIII wieku, a za nim wizerunek św. Stanisława Biskupa i Męczennika.

W lewym ołtarzu bocznym swoje miejsce znalazł obraz patrona parafii – św. Antoniego z dzieciątkiem na ręku. Natomiast w prawym ołtarzu bocznym zobaczymy obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Warto przyjrzeć się także kropielnicy, pochodzącej z przełomu XV i XVI wieku.

Zabytkowa drewniana dzwonnica znajduje się nie przy kościele, ale przy cmentarzu, ok. 100 metrów od świątyni. Skrywa w sobie ważący pół tony dzwon, przywieziony z Gorzowa zaraz po II wojnie światowej.

W życie sarbiewskiej świątyni i parafii bardzo aktywnie angażują się mieszkańcy. Dzięki temu możliwe jest zorganizowanie np. szopki z żywymi zwierzętami. Z kolei odpust jest dobrą okazją, by spróbować wypieków tutejszych gospodyń.