POLSKI 
KONTRAST 
Barcie dawniej dziano przeważnie w sosnach i dębach. Miały kształt cylindryczny lub trapezowaty, zamykane były od zewnątrz drewnianymi deskami, zwanymi dłużniami.
Odsiewa się tylko większe otręby, dzięki czemu mąka jest bogata w wartości odżywcze. Jest to mąka pomiędzy jasną mąką chlebową a ciemną razową.
Feretron
Przenośny, obustronnie namalowany obraz religijny w ozdobnych ramach, obustronna płaskorzeźba lub figura świętej postaci na podstawie. Feretrony obnoszone są podczas procesji.
Na obrazach często przedstawia się wizerunki Chrystusa, Matki Boskiej i świętych – szczególnie patronów parafii, postacie czczone na danym terenie lub patronów stanów cywilnych, czy zawodów.
Haft liczony
Grupa ściegów ściśle związanych ze strukturą tkaniny. Równomierny układ kolejnych wyszyć uzyskuje się poprzez odliczenie tej samej ilości nitek osnowy czy wątku tkaniny. Charakterystyczne dla haftów liczonych są motywy geometryczne, albo zgeometryzowane. Do grupy tej należą przede wszystkim ściegi: krzyżykowe, półkrzyżykowe, krzyżowane, przewlekane i mereżki.
Kopańki były dłubane z jednego kawałka drewna, najczęściej lipowego lub osikowego. Służyły np. do zagniatania ciasta na chleb, czy wyrobu klusek oraz do przechowywania żywności.
Konwencja nakłada na Państwa – Strony obowiązek inwentaryzacji przejawów tego dziedzictwa, to jest tradycji, zwyczajów, obyczajów, tradycyjnego rzemiosła i rękodzieła, kultywowania pamięci historycznej, wiedzy tradycyjnej i wierzeń, tradycji muzycznych, widowisk.
Maurowie
Nazwa używana do XIX wieku w językach europejskich na określenie zamieszkujących Hiszpanię muzułmanów oraz Arabów i Berberów z północno-zachodniej Afryki. W średniowiecznej Europie odnosiła się do muzułmańskich mieszkańców Półwyspu Iberyjskiego, którzy stworzyli cywilizację Andaluzji, a w XI–XVII wieku, sukcesywnie wypierani przez Hiszpanów, osiedlali się głównie w Afryce Północnej.
Obecnie nazwa używana na określenie ludności Mauretanii i Sahary Zachodniej.
Badacz kultury ludowej, realizował filmy przedstawiające zanikającą kulturę ludową oraz religijność i życie w zgodzie z przyrodą. Poza filmowaniem zajmował się również fotografiką, pozostawił kilka tysięcy fotografii o tematyce etnograficznej. Wiele uwagi poświęcił mieszkańcom kurpiowskiej Puszczy Zielonej oraz Ziemi Chełmińsko-Dobrzyńskiej. Był inicjatorem powstania placówki muzealnej w Murzynowie.
Członek Towarzystwa Naukowego Płockiego. Autor zbioru pieśni kurpiowskich “Puszcza kurpiowska w pieśni”, a także sztuki teatralnej “Wesele na Kurpiach”.
Tkanina dwuosnowowa
Inaczej: tkanina podwójna. Wykonuje się ją na czteronicielnicowych krosnach, splotem płóciennym. Swoją nazwę zawdzięcza dwóm różnokolorowym osnowom, przez które przewleka się dwukolorowy wątek (w barwach osnów). Technika ta tworzy dwie przenikające się warstwy, z których jedna jest odwrotnością kolorystyczną drugiej.
Układano je często z wiązek pędów wikliny i większych topolowych pni, dodatkowo obsypując ziemią i kamieniami. Nazwa wywodzi się z języka niemieckiego („die Trift”, “trytef”) i prawdopodobnie przyszła na ziemie polskie wraz z Olędrami.
Ule kłodowe ustawiano pionowo lub poziomo. Pionowe nazywano stojakami, a poziome – leżakami. Były to najczęściej wycięte z drzewa barcie, które bartnicy przenieśli z lasu do przydomowych pasiek.
Został skonstruowany w latach 70. XIX wieku przez Kazimierza Lewickiego w Pracowni Towarzystwa Pszczelniczo-Ogrodniczego w Warszawie, stąd nazwa ula.
Wotum
Przedmiot ofiarowywany w formie dziękczynienia lub w wyniku zbiorowego ślubu, który może stanowić zarówno element wystroju kościoła (ołtarz, stalle, witraż), jak również drobne tabliczki ze złota lub srebra w kształcie serca, rąk, oczu; symbolizujące uzdrowienie, zawieszane najczęściej przy ołtarzach otoczonych szczególnym kultem.
