Kościół pw. św. Katarzyny w Łukomiu

Kościół pw. św. Katarzyny w Łukomiu

Pierwsza wzmianka o świątyni pojawiła się już w 1448 roku. Obecną, wykonaną z modrzewia, ufundowała w połowie XVIII wieku właścicielka wsi Maria Łucja Kampenhausen. Na jego wyglądzie mocno zaważył gruntowny remont w 1881 roku, kiedy to dobudowano pokaźnych rozmiarów wieżę. Kościół w ciągu następnych lat był jeszcze kilkakrotnie remontowany, dzięki czemu zachował oryginalny wygląd.

Istnieje tu pewna tradycja, związana z proboszczami. W całej historii parafii, której dzieje sięgają początku XIV w., z jednym tylko wyjątkiem, wszyscy pracowali tutaj do końca swego życia i spoczęli na miejscowym cmentarzu. Dzieje się tak ponoć za sprawą życzliwości parafian, dzięki której żadnemu z proboszczów nie przyszło na myśl, aby prosić o przeniesienie. Z ciekawostek warto wspomnieć, że w ołtarzu głównym kościoła w Łukomiu jedno z malowideł nieco fałszuje biblijną historię…

Wnętrze

Nad wejściem do kruchy umieszczono we wnęce figurkę Matki Bożej Skępskiej. Trójnawowa świątynia posiada od frontu boczne aneksy. Trójdzielność wnętrza zaznaczona jest czteroma filarami, ustawionymi w dwa rzędy po dwie sztuki. Belka tęczowa, umieszczona w miejscu łączenia nawy głównej z prezbiterium, ozdobiona została datowanym na początek XVI wieku, późnogotyckim krucyfiksem. To najstarszy zabytek w łukomskim kościele, pochodzący prawdopodobnie jeszcze ze starej, nieistniejącej już świątyni.

Ołtarz główny jest drewniany i pochodzi z XVIII wieku. Pomalowany został jasną farbą i wyróżnia się na tle drewnianych ścian. Ma dwie kondygnacje. W centralnej części, pod zasłoną przedstawiającą Przemienienie Pańskie, mieści się wyzłacany obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus. W górnej części ołtarza usytuowani zostali dwaj aniołowie, rozety i krzyż oraz obraz, na którym Maria okazuje małego Jezusa swoim rodzicom. Treść historyczna tego przedstawienia jest fałszywa, bowiem święci Joachim i Anna nie żyli, kiedy Jezus się narodził. Warto zwrócić uwagę na sposób zawiązania w pieluszki Dzieciątka, dawniej bowiem przywiązywano dużą uwagę do tego, aby niemowlę było ciasno omotane.

Mensa wielkiego ołtarza jest murowana z wnęką na grób Pana Jezusa, zasłoniętą obrazem Wieczerzy Pańskiej. Po bokach ołtarza znajdują się lipowe figury, przedstawiające św. Pawła i św. Wojciecha. Oba ołtarze boczne pochodzą z XIX w., w prawym św. Antoni, w lewym św. Katarzyna.

W kościele znajdują się ośmiogłosowe organy, pochodzące z roku 1909 – mają jeszcze zainstalowane ręczne miechy i nadal są używane podczas nabożeństw, podobnie jak miedziany kociołek na wodę święconą z XVIII wieku oraz ornaty, datowane na XVII i XVIII wiek. W dzwonnicy z XIX wieku, otulonej blaszanym fartuchem, zawieszono dwa dzwony. Mniejszy z nich – Szymon, pochodzi z 1890 roku. Kościół po zmroku jest pięknie podświetlony.

Jako ciekawostkę warto dodać, że zapisy z części najstarszych ksiąg parafialnych zostały udostępnione w Internecie: Parafia Łukomie – Szczutowo – Ocalić od zapomnienia.