Początki
Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika została erygowana w II połowie XIV wieku. Już wtedy musiał istnieć drewniany kościół. Następny został wybudowany w 1635 roku, choć jego murowane pozostałości w postaci zakrystii pochodzą z 1609 roku. Być może już wtedy rozpoczęto budowę świątyni, możliwe też, iż w pierwotnych planach miała ona być w całości murowana. Wraz ze wzrostem liczby parafian, ówczesny budynek okazał się zbyt mały, dlatego też pod koniec XVIII wieku postanowiono wybudować nową świątynię, którą można podziwiać do dzisiaj.
Kościół
Przed wejściem głównym otoczonego drzewami kościoła, znajduje się charakterystyczny portyk, wsparty na dwóch solidnych, drewnianych kolumnach. Nawa zbudowana jest na planie kwadratu, nad nią wznosi się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę z latarnią i stożkowym hełmem. Dachy pokryte są blachą, nad nawą i zakrystią dwuspadowe, nad prezbiterium znajduje się dach trójspadowy.
Wnętrze kościoła to jedna nawa zwieńczona stropem kasetonowym. Ołtarz główny pochodzi z XVIII wieku i został tu przeniesiony ze skasowanego w Płocku klasztoru sióstr norbertanek. W świątyni umieszczone są jeszcze cztery ołtarze boczne. Z cenniejszego wyposażenia należy wymienić barokowe stalle w prezbiterium z I połowy XVIII wieku, pochodzące również z kościoła norbertanek, a także chrzcielnicę z piaskowca z XVI wieku z drewnianą pokrywą oraz umieszczone na belce tęczowej późnogotyckie figury, z początku XVI wieku, przedstawiające Matkę Bożą i św. Jana. Na zasłonie obrazu ołtarza głównego znajduje się wizerunek św. Anny Samotrzeciej z I połowy XIX wieku. Późnorenesansowa kościelna ambona pochodzi z końca XVI wieku. Warto też zobaczyć cenny, późnorenesansowy świecznik wiszący (meluzyna) z końca XVI wieku o kształcie głowy jelenia.
Kult obrazu
W głównym ołtarzu dobrzykowskiej świątyni znajduje się namalowany na desce cudowny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, pochodzący z I połowy XVII wieku. Tło przykryte zostało pąsowym materiałem, na którym zawieszone są wota dziękczynne. Maryja i Jezus okryci są suknią wyszywaną złotą nicią i perłami, a nad ich głowami znajdują się korony. Obraz ten pochodzi z kaplicy w Górkach Dobrzykowskich, gdzie na początku XVIII wieku miały miejsce objawienia maryjne. Kult obrazu istniał już wcześniej – w 1677 roku założono specjalną księgę łask, które Matka Boża zsyłała na wiernych za pośrednictwem tego obrazu. Niestety księga ta zaginęła podczas I wojny światowej.
Przed kościołem znajduje się drewniana dzwonnica, a za kościołem murowana kaplica z połowy XIX wieku.