Początki
Świątynia powstał jako kaplica w Miedniewicach, w stylu zbliżonym do podhalańskiego. Następnie zamierzano przenieść ją do Kościelnej Góry. Z odległych o 13 km Miedniewic rozpoczęto jej transport w elementach. Jednak wozy, na których wieziono drewno na kościół zaczęły grzęznąć w podmokłym terenie. Postanowiono pozostawić kościół w miejscu, gdzie utknęły pojazdy. Dopiero w 1737 roku został on przewieziony do obecnej parafii. W ten sposób ówczesny Kurdwanów wzbogacił się o świątynię, która pochodzi z 1676 roku i jest jednym z cenniejszych zabytków na Mazowszu.
Architektura i wnętrze
Jednakże stojąca na uboczu miejscowości budowla rzadko była remontowana. W swej najstarszej części zbudowana jest z bali modrzewiowych, ma też płaski strop. W drugiej połowie lat trzydziestych XX wieku świątynię powiększono o wieżę w stylu zakopiańskim, służącą parafii jako dzwonnica, a także wydłużono nawę. Kościół kryty jest gontem. Barokowy jest ołtarz główny oraz ambona zwieńczona figurą św. Jana Nepomucena. Na wprost ambony ustawiona została piękna XVII-wieczna rzeźba Chrystusa Frasobliwego.
Podczas ostatnich prac remontowych prowadzonych od maja 2004 roku, pod zerwanymi wewnątrz kościoła deskami znaleziono stare, cenne malowidła. Odkryte polichromie widnieją bezpośrednio na balach, z których zbudowana jest świątynia. Na ścianach widoczne są pozostałości zacheuszek (miejsca te biskup namaszcza w czasie konsekracji kościoła). Na ścianie ołtarzowej światło dzienne ujrzało ogromnych rozmiarów płótno, odsłaniające, pomimo zniszczenia, postacie aniołów. Malowidła na bokach prostokątnej nawy zdradzają niegdysiejszy, różowy odcień ścian z symbolicznymi motywami, a w części prezbiterialnej – błękitny ze scenami figuralnymi.