Dzieje parafii
To jedna z najstarszych świątyń na Mazowszu. Kościół w Rębowie pochodzi z XVI wieku i prawdopodobnie jest to drugi obiekt postawiony w tym miejscu. Od 1320 do 1818 roku obsługiwany był przez księży z Zakonu Kanoników Regularnych Stróżów Grobu Chrystusowego, zwanych potocznie bożogrobowcami, a w Polsce miechowitami. Parafia została erygowana bardzo późno, gdyż dopiero w 1910 roku. Jako samodzielna jednostka funkcjonowała zaledwie cztery lata. Potem znów stała się filią parafii w Wyszogrodzie. Samodzielną parafią Rębowo zostało ponownie dopiero w 1973 roku.
Kościół
Świątynia ma trzy nawy. Zbudowana została na planie kwadratu, zaś nad nią wznosi się czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę z latarnią i stożkowym blaszanym hełmem. Od zachodniej strony dostawiono małą kruchtę. Prezbiterium jest węższe od nawy, a od północy ma dobudowaną z boku zakrystię.
Szczególnie godny polecenia jest przepiękny manierystyczny ołtarz główny z około 1620 roku i znajdujące się w nim obrazy Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny z 1672 roku oraz stanowiąca jego zasłonę kopia obrazu Matka Boża Częstochowska z 1871 roku.
Barokowy, prawy ołtarz boczny zbudowany został w 1700 roku, lewy pochodzi z drugiej połowy XIX wieku. W nawie południowej znajduje się kolejny ołtarz barokowy z XVIII wieku. Uwagę przyciągają również: barokowa chrzcielnica z XVII wieku, kropielnice: gotycka granitowa i barokowa marmurowa z przełomu XVII i XVIII wieku oraz rzeźby z Grupy Ukrzyżowania z około 1540 roku, umieszczone na belce tęczowej. Chór wsparty został na dwóch drewnianych kolumnach, a organy wykonała w 1911 roku warszawska firma Leopolda Hartmana.
Otoczenie
Przed kościołem znajdują się pozostałości istniejącego tu niegdyś cmentarza, na którym ocalały dwa dziewiętnastowieczne nagrobki. Przed świątynią stoi także zabytkowa drewniana dzwonnica. Nie jest tak wiekowa, jak sam kościół. Pochodzi z XVIII wieku.