Kościół pw. Świętego Krzyża w Drogiszce

Urokliwe sanktuarium

Sanktuarium Św. Krzyża w Drogiszce to jeden z piękniej położonych drewnianych kościołów na Mazowszu. Jego powstanie związane jest z widzeniem, jakie w XVI wieku przeżył pewien młynarz z pobliskiego Niedzborza. Ukazał mu się św. Franciszek, wskazując to właśnie miejsce na postawienie krzyża. Od tego czasu stało się ono punktem licznych pielgrzymek i odpustów związanych z symbolem Męki Pańskiej. Do dzisiaj rzesze wiernych przybywają do Drogiszki w święto Przemienienia Pańskiego (6 sierpnia) i święto Podwyższenia Krzyża (14 września).

Budynek kościoła

W XVII wieku na wzgórzu wzniesiono drewniany kościół. Dokładna data jego budowy nie jest znana (podaje się trzy daty – 1635, 1644 i 1668 rok). Kościół składa się z brył o zmniejszających się kubaturach, ustawionych jedna za drugą. Dach pokrywa gont. Na uwagę zasługuje wydatny podcień usytuowany od frontu świątyni, który świadczyć może o dawnej odpustowej funkcji kościoła. Konstrukcja ta mogła stanowić schronienie dla przybywających tłumnie wiernych lub była wykorzystywana jako zadaszenie nad rozstawianymi tu kramami.

Wokół kościoła rozpościera się urokliwy park. Pośród drzew, między 7 i 8 stacją drogi krzyżowej, znajduje się źródełko wody uważane za „cudowne” – wierni przypisują wodzie uzdrowicielską moc.

Wnętrze

Wewnątrz zaskoczyć może surowy wystrój kościoła. Po wejściu do środka widzimy współczesne ławki i krzesła, płaski strop belkowy oraz chór wsparty na dwóch profilowanych słupach, o prostej linii parapetu, z ażurową balustradą. Zabytkowych elementów jest tu niewiele. Jednym z nich jest umieszczony w ołtarzu głównym siedemnastowieczny obraz „Przemienienie Pańskie”, związany z lokalnym kultem. Jest to niezbyt wierna kopia słynnego dzieła Rafaela.