Krzysztof Zyśk

Zapał, który nigdy nie gaśnie

W jego sakralnych rzeźbach jest piękno, prostota, głębia i uduchowienie. Prace autorstwa Krzysztofa Zyśka można nie tylko podziwiać, ale również kontemplować. Przed rozpoczęciem pracy artysta modli się i prosi Ducha Świętego o potrzebne siły i natchnienie. Na kilka dni przed twórczym zadaniem nie pije alkoholu i stroni od wszelkich używek. Diabłów nie rzeźbi, bo po co? To złe moce, których nie powinno się powielać.

Krzysztof Zyśk pochodzi z Kurpiów Zielonych. Pasję rzeźbiarską rozwijał od dzieciństwa. Zdarzało się, że wykradał z domu wielki nóż, aby móc nim coś wystrugać. Narażał się bardzo, bo nierzadko był za to karany. Do Warszawy przybył z prozaicznego powodu – „za chlebem”. Tu ukończył szkołę stolarską i chciał się dalej uczyć w technikum meblarskim, ale nie pozwoliła mu na to sytuacja materialna i rodzinna. Nigdy jednak nie zarzucił twórczej pracy. Rzeźbił nieprzerwanie – gdy wyruszał do Warszawy, gdy odbywał służbę wojskową, gdy dojrzał i założył rodzinę. Jego zapał nigdy nie gasł i nigdy nie brakowało mu inspiracji.

Sztuka jako dar

Spotkaliśmy go w niewielkiej pracowni, która znajduje się w budynku przedszkola. Nie posiada swojego własnego warsztatu, choć od dawna o nim marzy. Przed przedszkolem stoi rzeźba Pana Krzysztofa – drewniany miś, ulubieniec dzieci. W pracowni, na swoją kolej czeka niedokończony Chrystus na krzyżu i Anioł czytający święte księgi, a także zupełnie nietknięta, sporej wielkości kłoda drewna, którą zręczne dłonie artysty przy pomocy dłut, zamienią niedługo w poruszające odwzorowanie świętej postaci.

Z jego daru korzystają następni. Udało mu się uratować zabytkowe kapliczki drewniane na Kurpiach, uczestniczy w prowadzeniu warsztatów z młodzieżą, występuje z pokazami w przedszkolach, szkołach i muzeach. Interesuje się rzeźbami różnych znanych artystów podpatrując ich technikę. Bierze udział w plenerach. Jego prace można podziwiać nie tylko w całej Polsce, ale także w różnych miejscach na świecie.