Aktualności

Jajko to nieodłączny rekwizyt świąt wielkanocnych. Jako symbol początku, płodności i życia jest elementem uniwersalnym w kulturach całego świata. Jego znaczenie przeniesione na grunt chrześcijański związane jest ze zmartwychwstaniem, czyli odrodzeniem. W odniesieniu do natury, jajko uosabia wiosenny powrót do życia po okresie zimowego zastoju.

Zwyczajowo, czasem przeznaczonym na dekorowanie jaj jest Wielki Tydzień. Było to zajęcie wyłącznie kobiece. Współcześnie wszystkie kolorowe jaja wielkanocne potocznie nazywa się pisankami, niezależnie od techniki, zdobienia. Dawniej, określenie to było zarezerwowane wyłącznie dla jaj dekorowanych techniką batiku, czyli wzorami pisanymi płynnym woskiem przy użyciu igły, szpilki lub specjalnych pisaków zakończonych blaszką lub niewielkim lejkiem. Po naniesieniu woskowych wzorów na skorupkę, jajko zanurza się w roztworze, który tradycyjnie był sporządzany z naturalnych składników: młodych pędów żyta albo jęczmienia, liści, kwiatów, nasion, kory dębu lub jabłoni, czy soku z buraka.

Jest to najstarsza i najbardziej rozpowszechniona technika zdobienia jaj. W polskiej tradycji najczęściej ozdabiano pisanki motywami geometrycznymi i roślinnymi, znaczne rzadziej zoomorficznymi i antropomorficznymi.