Stanisław Ropiak

Poza rutyną życia

Jest jednym z nielicznych mężczyzn, którzy tworzą wycinanki, robią kwiaty z bibuły, wypiekają pieczywo obrzędowe i wykonują pisanki. Stanisław Ropiak ze Starego Myszyńca już jako mały chłopiec przyglądał się twórczej pracy swojej mamy Anny. Tylko on spośród dziewiątki rodzeństwa zajmuje się tradycyjną kurpiowską sztuką. Podobał mu się zarówno sam proces tworzenia jak i jego efekt. Zaczął wtórować matce, powtarzać jej ruchy i wzory. Naśladując ją doszedł do ogromnej precyzji. Najbardziej lubi robić byśki i wycinanki, ale też pisać pisanki pszczelim woskiem.

Jest zawsze uśmiechnięty, skromny i miły, jak gdyby praca rozświetlała i ubarwiała jego życie. Spotkanie ze Stanisławem Ropiakiem pozostawia dobry, trwały ślad. Czuć w nim niezwykłą radość tworzenia, która nadaje życiu sens. Bez niej nie mógłby istnieć, chociaż to nie jedyne jego zajęcie. Na co dzień prowadzi wspólnie ze stryjem Sebastianem gospodarstwo rolne, uprawia kukurydzę i hoduje pszczoły. Dzięki temu ma pod dostatkiem miodu, niezbędnego do warzenia kurpiowskiego piwa kozicowego. Twórczość jest dla niego przeciwwagą ciężkiej pracy na roli i możliwością wyjścia poza codzienną rutynę. Jego pracowite życie tylko pozornie nie ma odbicia w bajecznie kolorowych kwiatach, wycinankach, pisankach. Dzieła powstałe w czasie „odebranym” ziemi mają w tym kontekście wymowne znaczenie. Pracą są dla niego zajęcia gospodarskie, a tworzenie – świętem.

Twórczy dorobek

Nie ma roku, w którym Stanisław Ropiak nie zająłby czołowego miejsca w konkursie Regionalnego Centrum Kultury Kurpiowskiej w Myszyńcu w jednej z wielu kategorii: pieczywo obrzędowe, wycinanka i kierce, kwiaty, bukiety, pisanka. Otrzymał Nagrodę okolicznościową Starosty Ostrołęckiego, Dyplom honorowy za zasługi dla zachowania dorobku kultury polskiej z okazji Jubileuszu 65-lecia Cepelii oraz Medal Pamiątkowy Marszałka Województwa Mazowieckiego „Pro Masovia”. Należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych.